Σαν σε όνειρο μου χάρισαν ένα δώρο κι είχα τέτοια χαρά, όπως μ' αυτά που έρχονται ξαφνικά και φωτίζουν τη ζωή σου. Το κρατούσα στην αγκαλιά μου και σε έψαχνα για να το μοιραστώ. Κι ήρθες με το δώρο μου ήδη στα χέρια σου. Ύστερα με μανία και βλέμμα οργισμένο, το πακέτο χίλια κομμάτια πάνω στα πόδια μου κι η φωνή σου να με διαπερνά : "Κοίτα τι έκανες τώρα!! Εσύ φταις για αυτό!!" Κι εγώ βουβή να υπομένω το άδικο
Και την απέραντη θλίψη που δεν μπόρεσα...
που νόμιζα.. που δεν μπόρεσε..
Κρίμα..
Είναι τόσο βάναυσο να ξυπνάς απότομα τα όνειρα σου στον ύπνο των άλλων. Ειδικά όταν εσύ ισχυρίζεσαι ότι δεν ονειρεύεσαι
.
.
Αντίο τώρα˙ γιατί υπήρξε τότε χωρίς να είναι ποτέ
0 μίλησαν και είπαν:
Δημοσίευση σχολίου