Επιστρέφοντας..




Με το βλέμμα στραμμένο μπροστά και τη σκέψη να ακολουθεί αργοπορώντας
Πώς γίνεται να θέλεις με το λάθος τρόπο;
Ο αέρας σου χτυπούσε το πρόσωπο για μια στιγμή σαν μια ζωή
Ένα χάδι που σταμάτησε το χρόνο
Και μια κόκκινη δύση πάνω απ’ το πέλαγος
Βαθιά σαν ελπίδα
Και ζεστή σαν αγκαλιά που προσπέρασε για άλλη μια φορά
Τρέχοντας να ξεφύγει μέσα απ’ τους ατέρμονους δρόμους των άστρων




There is love at the end