Πλαγιομετωπική

Υπάρχει μια πάθηση που λέγεται στατικός ίλιγγος. Στη Φυσική ορίζεται ως "εκτροπή σώματος που πέφτει ελεύθερο". Στον έρωτα το λένε Εξομολόγηση. Από όταν έμαθα πως οι ερωτευμένοι κινδυνεύουν από τους χειρότερους ιλίγγους, με όλο το σεβασμό προς τη Φυσική, τσεκάριζα καθημερινά πάνω στα τακούνια μου το Επίπεδο Ταλάντωσης. Το έβρισκα σταθερό, ανακουφιζόμουν κι έτρεμα. Πως, όπου να 'ναι θα έπαυα να αντιστέκομαι στη δύναμη Κοριόλις, το επίπεδο θα άλλαζε κι εγώ θα έβλεπα τη Γη να έρχεται τα πάνω κάτω..
Υπάρχουν ερωτευμένοι που δε γνώρισαν ποτέ τον ίιγγο και τις σκοτοδίνες. Είναι αυτοί που χτυπήθηκαν πάνω στους έρωτές τους, σύμφωνα με το φυσικό νόμο της Πλάγιας Κρούσης. Αυτοί που, αν ποτέ επιχειρούσαν την Κάθετη Πτώση, θα χάνονταν στο βυθό. Ή θα ντρέπονταν που τους πήραν είδηση και μετά την αποκάλυψη θα έφευγαν. Γιατί οι άρρωστοι ερωτευμένοι, οι εκ γενετής απαρηγόρητοι, πιστεύουν πως όποιος αγαπάει ξέρει και να κρύβεται από τον παραλήπτη της αγάπης του.
[..]
Μήπως δεν υπάρχει καμία γλυκύτητα στην ομολογία σου, αλλά μόνο η βίαιη επιθυμία να εγκατασταθείς μέσα στα συναισθήματα του άλλου; Και αν εξομολογείσαι τον έρωτά σου, για να αρχίσει εκείνος ο μηχανισμός που βασίζεται στη βία της αμοιβαιότητας, αλλά που σου χαρίζει έναν ήσυχο ύπνο; Εκεί όπου το εξομολογούμενο "αγαπώ" σου δε θα σημαίνει εν τέλει παρά ένα επιτακτικό "αγάπα με κι εσύ".
Αν δεν αντέχεις να το πείς και να μείνεις, σκέφτομαι τελευταία, μπορείς τουλάχιστον να το πεις και - όχι να φύγεις- να χαθείς.. Ο άλλος πάντα ξέρει δραματουργικά από παρόμοιους ήρωες, θα καταλάβει. Πως αυτό που ζητάς, όταν χάνεσαι, και όχι όταν φέυγεις, είναι πάντα η εγκατάσταση..

Μαλβίνα Κάραλη "Σαββατογεννημένη"