The idea is to remain in a state of constant departure while always arriving....
Φράση που ακούγεται στην ταινία "Waking life" και έχει καρφωθεί στο μυαλό μου. H στατικότητα, ο εχθρός της ζωής μας, της καθημερινότητας μας. Στην πραγματικότητα δεν είναι η ίδια η στατικότητα.. Δεν υπάρχει πουθενα στη Φύση. Ήδη από τη Φυσική του Γυμνασίου μάθαμε για την αέναη κίνηση των ηλεκτρονίων των ατόμων, που συγκροτούν την Ακίνητη (στα μάτια μας ) ύλη. Ένα από τα σημαντικότερα ερωτηματικά του επιστημονικού κόσμου αυτή η αντίθεση.. Η αρχή της απροσδιοριστίας λέει ότι είναι αδύνατο να καθορίσεις με την ίδια ακρίβεια την ταχύτητα και τη θέση ενός σωματιδίου. Κι όμως εμείς επιμένουμε να σπαταλάμε την ενέργεια της διαδοχής των στιγμών μας (ή αλλιώς τον Χρόνο μας) στο να καθορίσουμε ακριβώς το ποιοι είμαστε, πού πάμε και πώς πάμε.
Στατικότητα είναι τελικά η εσφαλμένη αίσθηση ότι βιώνουμε την ύπαρξη της χωρίς όμως αυτή να υπάρχει στην πραγματικότητα. Αυτή η πλάνη. Την αποδεχόμαστε, την αποζητάμε πιστεύοντας ότι αυτό είναι ο τελικός Στόχος, αυτό που πραγματικά επιθυμούμε. Απογοητευόμαστε όταν δεν την κατακτάμε. Νιώθουμε ανικανοποίητοι, κι αναρωτιόμαστε το γιατί όταν τελικα (νομίζουμε πως) την κατακτήσαμε. Κι έτσι ποτέ δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Πλάνη και πάλι. Το πραγματικό Κενό είναι η μη αποδοχή της ανυπαρξίας της. Όμως όλα στη ζωή κινούνται. Κινούμαστε και μεις. Αυτό πρέπει να αποδεχτούμε.
"Θέλω αυτό"."Είμαι σίγουρος για εκείνο".
"Θα πράξω έτσι".
Τέτοιες φράσεις πρέπει να αποτελούν μονάχα οδηγό. Πέφτουμε καθημερινά στην παγίδα που οι ίδιοι στήνουμε, προσχεδιάζοντας τις συμπεριφορές μας και τις συμπεριφορές που περιμένουμε από τους άλλους. Και απογοητευόμαστε όταν η καθημερινότητα δεν ταιριάζει απόλυτα στο καλούπι που οι ίδιοι πλάσαμε με το μυαλό μας. Για ασφάλεια. Α-σφάλεια. Στερητικό α- στο ρήμα "σφάλλω". Απουσία λάθους δηλαδή. Υπάρχει τέτοια κατάσταση? Ξέρουμε πολύ καλά την απάντηση... "ουδείς άσφαλτος" όπως λέει και το Κλασσικό πια ρητό...
Όλοι έχουμε παρατηρήσει ότι ποτέ δεν έρχονται τα πράγματα όπως ακριβώς τα έχουμε σχεδιάσει. Κι αυτό γιατί στην πραγματικότητα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι σημαίνει σχεδιασμός. Με βάση τον τελικό μας στόχο, ακολουθούμε τον μόνο γνωστό σε εμάς δρόμο, αυτόν που ανασύρει πρόχειρα το μυαλό μας από το υποσυνείδητό του, πολλές φορές διανθισμένο με προκατασκευασμένα πρότυπα συμπεριφοράς που αντλήσαμε από κάπου, απ΄ το περιβάλλον μας. Έτσι αυτούσια. Ο πραγματικός Κυβερνήτης της ζωής, όμως, είναι αυτός που κάθε μοναδική στιγμή είναι έτοιμος να αναθεωρήσει όσα προηγουμένως έχτισε μόνο και μόνο για να οδηγηθεί στον τελικό του στόχο. Η λέξη κυβερνήτης προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα "κυβεύω" και αυτό από τη λέξη "κύβος" , που εκτός από το γνωστό γεωμετρικό σχήμα, στην αρχαιότητα ήταν και το παιχνίδι των ζαριών. Το μπαρμπούτι με άλλα λόγια. Αρά.. κυβερνώ= πάιζω ζάρια?! Ναι κατά μία έννοια. Κάθε φορά που η ζωή ρίχνει τα ζάρια της μέσα από σένα, πρέπει να αποφασίσεις ποια θα είναι η επόμενη κίνηση σύμφωνα με τη ζαριά που έφερες. Η αλλαγή πλέυσης είναι ο κανόνας λοιπόν, αν θέλουμε να έχουμε ομαλή πορεία. Και όχι η εξαίρεση στις προκαθορισμένες ράγες που μάθαμε να τρέχουμε.
Άλλωστε, το συμπέρασμα είναι ήδη γνωστό, η λαϊκή σοφία έκανε πάλι το θαύμα της: "Τα πιο ωραία πράγματα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις" λέει ο λαϊκός τραγουδιστής. "Ζωή είναι αυτό που σου συμβαίνει όταν εσύ κάνεις άλλα σχέδια" είπε ο John Lennon.
Φτάνει μόνο να το καταλάβουμε, να το βιώσουμε βαθιά και να φερθούμε επιτέλους σαν πραγματικοί Κυβερνήτες της ζωής μας..
It's like you come onto this planet with a crayon box. Now you may get the 8 pack, you may get the 16 pack but it's all in what you do with the crayons - the colors - that you're given. Don't worry about coloring within the lines or coloring outside the lines - I say color outside the lines, you know what I mean? Color all over the page; don't box me in! ("Waking life" movie)
0 μίλησαν και είπαν:
Δημοσίευση σχολίου